94
Fenerbahçe için 1963-64 sezonunun son haftaları
çok sıkıntılıydı. Beşiktaş ile puan farkı bire inmiş ve
şampiyonluk tehlikeye girmişti. Rakip de 12 maçtır
yenilmeyen İstanbulspor’du.
Fenerbahçe Lefter’i çağırmıştı. “Gel”
O Fenerbahçe için her zaman vardı.
40 yaşındaydı ve 7 aydır futbol oynamamıştı.
“Bütün stad yalnız Lefter ile meşguldü. Ne yaptı Lefter?
Futbol oynadı. Doyasıya ve doyurasıya… Sonra, takım
çıkaramayan Fenerbahçe’yi ligin en zorlu maçında başı ve
göğsü dik olarak çok kuvvetli bir moralle oynattı. Sonra
da olsa olsa 20 bin kişilik seyirciyi 38 bine çıkartıverdi.
Fenerbahçe’nin genç futbolcuları sahada duruyor ve
Lefter hala futbol sahasını kramponları ile altına almış
yoğuruyordu. Yaşı 40’tı ve 7 aydır maç yapmamıştı.”
Kahraman
Bapçum’un
Fenerbahçe’nin
1-0
kazandığı bu maçın ardından Milliyet Gazetesi’ndeki bu
satırları 40 yıllık bir hayatın kapanmamış futbol sayfalarına
ışık düşürüyordu.
Necmi Tanyolaç’ın yazısı ise hem tüm kuşakların
sporcularına hem de yazarlarına bir ders niteliğinde idi ve
şu başlığı atmıştı:
“Dersini verdi, gitti.”
Ve ders böyle bitecekti. 40 yaşında maça çıktı
ve giderken bir kartvizit bırakmıştı sahaya: Lefter –
Ordinaryüs Profesör.
Saha içi futbol siyaseti olan ve her futbolcuda
bulunmayanmeziyetlere sahipti. Sert, eğilmez ve haksızlığa
Fenerbahçe Çağırmıştı:
Lefter Gel
Lefter
’li milli takım
