97
Tuzsuz- Bi dakka, Karagöz sen misin?
K- Eh cahil cesareti diyelim... Şimdilik
en kara göz benim...
Tuzsuz- Kusurumuza bakma baba... Cesaret
suyunu fazla kaçırmışız, dilimiz boyumuzu
aşmışsa affet...
K- Cesareti şişeden alırsan olmadık yerde
su koyuverirsin işte böyle... Şimdi sen söy-
le bakalım kimsin, necisin, ne istersin?
Tuzsuz- Karagöz baba, ben anadan öksüz,
babadan yetim, yüreği yangın yeri, bir garip
külhaniyim... Düşerim bildiğim doğru peşine,
ne gösterir bilmem nasibim... Yani geleceğe
cahil, geçmişime alimim... Lakin epeydir
gülmez olmuş kem talihim... Koştum helalin
peşinde, elimde bir haram şişe... Bu kadarız
belki çok bile dedim, haddim olmayarak keri-
menize talibim...
K- Vayy ulan bu ne cesaret!
Tuzsuz- Affet baba...
K- Sen aklını peynir ekmekle mi yedin?
Tuzsuz- Haddi aştık, bağışla, büyüğüm-
sün...
K- Demek benim kızım İnci’ye gönlünü kap-
tırdın öyle mi?
Tuzsuz- İnci’nizi yolda gördüm, gönlümü
kaptırdım...
K- Bizim inciler yollara döküleli çok ol-
muş desene...
Tuzsuz- Kendisiyle tanıştık, anlaştık...
K- Demek tanışıp anlaştınız ha?
Tuzsuz- Yanlış anlama, eli elime değmemiş-
