89
K- Vah vah… Zor tabi… Ona ne kadar lazım?
KASTAMONULU- İki yüz liraluk erzak bizi
baya idare eder be…
K- Yahu beş yüz etti?
KASTAMONULU- Çocuklar hayatında hiç topi-
top yemedüler bea. Ağlar dururlaa…
K- Yapma be?
KASTAMONULU- Hiç yımuşah lasdük şekerden
de yimedülee... Onlara da biraz abur cubur
almak isderün…
K- Al tabi çocukları ihmal etmemek lazım.
Al sana iki yüz daha… Başka kuruş istesen
kalmadı…
KASTAMONULU- Hamanuun ne kadar da yuka yü-
reklüsün be… Çoh mahbule geçdü sağolasun ga-
ragöz ağa…
K- Bi şey değil hadi uğurlar ola… (Kas-
tamonulu gider.) Eee bize metelik kalmadı…
Varsın bu bayramda eski elbiseleri giyelim
çoluk çocuk… O kolay da hanıma nasıl anlata-
cağız bu durumu…
H- Oof hay hak! Karagöz’üm akşam şeriflerin
hayrola
K- Silsileni sansar boğa…
H- Efendim senin için gariban babası di-
yorlar doğru mu?
K- Yolda görsem tanımam Hacivat nereden
babası oluyormuşum?
H- İlan asmışsın efendim şehrin meydanına…
“Kartsız, kefilsiz, geri ödemesiz borç para
verilir, müracaat Karagöz Ağa» diye?
K- Ne? Ben mi asmışım o ilanı…
