118
K- Uğraşma Hacivat, bugün olmaz, gelemem…
H- Neden efendim?
K- İnsan içine çıkacak hâlim kalmadı be-
nim... Hiiiç ısrar etme...
H- Hayırdır efendim ne oldu?
K- Sorma, mecbur kaldım Hacivat...
H- Neye mecbur kaldın çatlatma insanı?
K- Söylemem dalga geçersin...
H- Olur mu canım arkadaşım, ben senin sır-
daşın değil miyim?
K- Öyle misin?
H- Elbette.
K- Kimseye söylemeyeceksin ama, söz ver?
H- Söz efendim söz...
K- Bak geliyorum ama gülmek yok tamam mı?
H- Tamam tamam Karagöz’üm gel bakalım...
K- Gülersen gebertirim bak... (Gelir, yü-
zünde hırsızların bağladığı gibi bir peçe
vardır)
H- Aman Karagöz’üm bu ne hal? Neden yüzün
kapalı?
K- Saklanıyorum Hacivat, kimse beni gör-
memeli...
H- Aman efendim bunu da mı yapacaktın ey-
vahlar olsun...
K- Yahu mecbur kaldım diyorum Hacı cav-
cav...
H- Bu kadarını tahmin etmiyordum valla-
hi... Ben artık sana nasıl arkadaşım derim?
K- Yahu Hacivat... Hanımın yüzünden hep...
H- Ne, bir de suç ortağın mı var?
K- Yahu abartma hemen, sadece kestim...
