132
Emel Altın & Murat Kasımoğlu
Gençlerin gençlere yönelik çalışmalar yapan kuruluşlara üye olmalarının siyasal katılım
eğilimlerini arttırdığı görülmektedir.
Hipotez 4: Gençlerin yaşlarına göre siyasal katılım eğilimleri arasında anlamlı bir
fark yoktur.
Örneklemdeki gençlerin yaşları 14-15, 16-17 ve 18-19 olmak üzere 3 gruptan oluştuğu
için hipotez testi için Kruskal Wallis H Testi uygulanmıştır. Tablo 11’de gençlerin siyasal
katılım boyutlarından olan aktif sivil katılımın, motivasyonun, iletişim kanallarının ve bi-
reysel karakteristik özelliklerin yaşa göre anlamlı bir farklılık gösterdiği görülmektedir. Bu
sonuçlara göre Hipotez 4 reddedilmiştir.
Tablo 15: Yaşa Göre Gençlerin Siyasal Katılımları
Aktif Sivil
Katılım Motivasyon
İletişim
Kanalları
Bireysel
Karakteristik
Özellikler
14-15
1.825048544 2.28776699
1.981359223 2.061650485
16-17
2.725714286 3.326383929 2.6465625
2.753035714
18-19
3.4632
4.038114286 3.400914286 3.594628571
14-15 yaş aralığındaki gençlerin siyasal katılım eğilimlerinin düşük olduğu ve gençlerin
yaşları arttıkça siyasal katılım eğilimlerinin de arttığı görülmektedir.
4. Tartışma ve Öneriler
Araştırma özellikle günümüzde değişen ve gelişen yeni dünyanın temel koşullarının etkileri
ve özellikle toplumların geleceği olan gençlerin anlaşılması bakımından önem arz etmek-
tedir. Bu tür çalışmaların sürekli bir şekilde farklı örneklemler kullanılarak yapılmasının
gelecek politikaları açısından kritik bir önem taşımaktadır. Özellikle gençler temel tutumla-
rının gelişim dönemlerindeki algılarının izlenmesi gençlik stratejilerine yönelik politika ya-
pımcılarına doğru strateji geliştirmede önemli katkı sağlayacaktır. Gençlerin temel gelişim
çağında kendilerinin toplumun ve siyasal yapının bir parçası olduklarının hissetmelerinin
sağlanmasında daha dinamik bir gençlik politikalarına ihtiyaç olduğu görülmektedir. Bu
çerçevede özellikle araştırma bulgularının temel sonuçlarını değerlendirirken üç seviyede
güçlü tasarım ve çalışma yapılmasına ihtiyaç olduğu görülmektedir. Çalışmanın temel
olarak ortaya koyduğu sonuçlar birçok boyut açısından literatür ile paralellik göstermek-
tedir. Birinci olarak, eğitim politikaları ve stratejileri çok önemli olmasına rağmen gençlerin
katılım ve proaktif olmaları yönünde istenilen katkıyı sağlamadığı görülmektedir. Özellikle
eğitim içeriklerinin gençlerin gelişim ve liderlik özelliklerini geliştirici bir çerçevede geliş-
tirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Orta öğretim ve lise çağında gençlerin katılım ve toplu-
