42
9.SAHNE, SAVAŞ
(Tüm kadro)
(Otağ ve önü)
(Yanık bir salâ duyulur...)
ANLATICI- Milâdî 1071 yılı 26 Ağustos, gün-
lerden Cuma idi... Alparslan ordusuna Cuma
namazını kendisi kıldırmıştı... Her bir ne-
fer Allah aşkı ile dolu, gözlerini Sultandan
bir an olsun ayırmıyorlardı...
(Yaklaşan Davul, kös, boru sesleri, Tekbir-
ler, Salavatlar... Alparslan bembeyaz bir
elbiseyle görünür... Yüksek bir yere çıkıp
ordusunu seyretmektedir. Sanki bir şey söy-
lemek isteyip söyleyememektedir... Sonra
kıbleye yönelip alnını yere koyar...)
ALPARSLAN-
Ya Rabbi!... Seni kendime vekil
yapmaktayım ve azametin karşısında yüzümü
yere sürmekteyim. Senin uğrunda savaşmakta-
yım. Ey Allah’ım!... Niyetim hâlistir. Bana
yardım et. Sözlerimde hilaf varsa beni kah-
ret.
(Secdeden kalkıp ordusuna döner.)
Al-
lah’tan başka bir Sultan yoktur. Emir ve
kader tamamıyla onun elindedir. Bu sebeple
benimle birlikte savaşmakta veya savaşmamak-
ta serbestsiniz.
(Alparslan’ın sözleri ile
coşan askerlerden bir feryat kopar âdeta.)
DİĞERLERİ-
Senden asla ayrılmayacağız!...