79
Nasr’ın çizgisi daha yakındır. Müslüman doğmuş,
Batı’yı fikren fethetmiş birisi. Cemil Meriç’in İran
nüshası. Ama Cemil Meriç’in son demlerinde Seyyid
Hüseyin Nasr’dan Guenon’a daha yakın olduğunu
zannediyorum.
CemilMeriç öldüktenhemen sonra, onunhakkında
basında geniş bir yayın faaliyeti oldu.
Toplansa
küçük bir kitap boyutuna sığacak bu yayınların
arkasından Beyaz Saray kitapçılarından Millî Eğitim
Bakanlığı’na kadar, onun bütün eserlerinin basılması
teklifini aldık. Yazarla okuyucuyu bu iki sevgiliyi
birbirinden ayırmaya hakkımız yok. Nitekim bize
gelen çeşitli sözlü ve yazılı ikazlar, Meriçgillerin
giderek arttığını gösteriyordu.
Cemil Meriç, karanlık dünyasında ızdırapla
mırıldanıyordu: “Kime yazıyorsun bu mektubu,
elinde hiç bir adres yok.”
Evet, elinde hiçbir
adres yoktu; ama yazdığı mektuplar, yani uzun bir
vasiyetname dediği eserleri adreslerini buldu.
Cemil Meriç hayatı boyunca metodik şüpheye
sahipti.
Bu şüpheyi hakikati bulmak için kullandı.
Ve hiçbir zaman şüphenin kendisini amaç edinmedi.
Onu hep bir araç olarak kullandı. Ve hakikati
bulduğu andan itibaren hakikatle evlendi ve o
zaman monogam oldu. 20. yüzyıl Türkiyesi için
hem ‘Mecburi istikamet Batıdır.’ diyen, hem de ‘U’
dönüşü levhasını koyan Cemil Meriç,
Araf
’ta değil,
bence cennette.
9
9 Bu bölüm, aşağıdaki kaynakardan derlenerek hazırlanmıştır:
Ahmet Gökhan Sümer;
Ümit Meriç’le Söyleşi
,
Cemil Meriç, Türkçenin
Gördüğüm En Büyük Hatibiydi,
Kitap Haber, S. 21, Haziran-Temmuz 2004.
Ümit Meriç;
Babam Cemil Meriç
, 7. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul
2008. Ümit Meriç Yazgan;
Cemil Meriç’i Örnek Almak
, Cemil Meriç Eki,
Hürriyet Gösteri, S. 106, Eylül 1989.
