162
SAHNE 10. KORKU
Karagöz, K.Karısı, Bekçi Temel
T- Ouuiiyy ne oliyi bagalum ha buriya,
ne du bu gürülti uşaklar? Kimin burnu bü-
yüdi?
Ne? Koli mi uzadi? Uuiiy olurmi oyle
şey? Siz ha buraya kabus görmissunuz da...
(Karagöz kocaman burnuyla görünür, Temel
onu görmez.)
Ne bağıriyisunuz uşaklar, be-
num görmeduğum ne göriyisunuz buraya? Ner-
dedur? Orda midur? Korkmayun uşaklar, ben
yanunuzdayim, korkusuz bekçi Temel emice-
nuz var ha buraya....
(Karısı uzun kolla-
rıyla çıkar, Temel’e doğru gider. Temel
donup kalmıştır. Karagöz de tam arkasında-
dır. Korkudan titreyerek geri geri gider-
ken Karagöz’e çarpar, yavaşça dönüp onu da
görünce düşüp bayılır.)
KK- Ay Karagöz adam korkudan bayıldı, ne
yapacağız şimdi?
K- Patlat o güzel ellerinle bir tokat,
ayılır.
KK-
(Karagöz’ün karısı uzun koluyla Te-
mel’e bir tokat vurur, Temel ayılır, kor-
kuyla kaçar. Hacivat’la geri döner. Arka-
sına saklanmaktadır.)
