54
Bir İsmin Hikâyesi
Dergiyi çıkartmaya karar verdikten sonra sıra dergi-
ye isim koymaya gelir. Özdenören, o tarihte Kültür
Bakanlığı’nda müşavir olarak görev yapmakta-
dır, ilk teklifi Özdenören sunar. Derginin isminin
“Sözler”
olabileceğini söyler. Arkadaşları bu teklifi
olumlu karşılar. O yıllarda grafik sanatlarda kulla-
nılan Letraset marka hazır harf karakterlerinin ol-
duğu tabakalar vardır. Onlardan derginin isminin
yazılacağı yazı karakterlerini seçerler. Ahmet Kot
bu işleri bilir; hazır harfleri kartona yapıştıracak,
oradan da yazının kalıbı alınacaktır. Ahmet Kot,
yazacağı kelimenin
“Sözler”
olduğunu öğrenince
İstanbul’da bu isimde bir yayınevi olduğunu söy-
leyerek arkadaşlarını uyarır. Önce ticari açıdan bu-
nun bir engel teşkil etmeyeceğini düşünürler. Nasıl
olsa o İstanbul’da, dergi Ankara’dadır. Ne var ki, söz
konusu yayınevi Türkiye çapında yayın yapmakta-
dır. Onlar da Türkiye çapında, hatta dünya çapında
bir dergi olmayı düşünmektedirler. İsmi
Sözler
ol-
maz; ama Cahit Zarifoğlu’nun gayretleriyle
Mavera
dergisi Avrupa’dan ABD’ye, Güney Afrika’dan
Avustralya’ya kadar dünyanın hemen her bölgesine
ulaşır.
“Ufku böyle olan bir ekibin risk alarak derginin isminde
bir karışıklığa meydan vermesi uygun olmazdı; isim ben-
zerliği, fikri benzerlik şeklinde de telakki edilebilirdi. Bu
durum bizim için daha çok olumsuz bir netice doğura-
bilirdi. Ahmet Kot’la görüşmeyi yaptıktan sonra odamda
turladım. Sonra “Mavera” adı aklıma geldi. Edebiyat der-
gisine isim ararken önerdiğim isimlerden biriydi. Ahmet
