18
YİRMİ BİR:
Niyazi Bey çocuklarına düşkündür, on-
ların iyi bir eğitim görmesini ister; fakat çocuklarla
hiçbir zaman bizzat ilgilenmez. Çocuklara sevgisini
belli etmekte de tutumludur. Onun çocukları, başla-
rının babaları tarafından bir kez olsun okşandığını
hatırlamazlar. Ev içinde kardeşlerin birbirine sevgi-
si vardır, ama kimse sevgisini dışa vuramaz. Sevgi
daima içte geliştirilir, kelimelerle dışa vurulmaz, an-
cak davranışlarla kendisini gösterir. Bu ailede, birbi-
rine dokunma yoktur. Zarifoğlu, bu sebeple, sadece
başkalarının çocuklarına değil, kendi çocuklarına
da dokunmayarak onları sever.
Dokunmama sadece sevgide değil, öfke anlarında
da bir ilke gibi korunur. Çocuklar babalarından da-
yak yediklerini de hatırlamazlar.
YİRMİ İKİ:
Niyazi Bey Fransızca, Farsça bi-
lir, Arapça’dan anlar. Divan Edebiyatına vâkıftır.
Ezberinde birçok şiir vardır. Haftanın belirli bir gü-
nünde evde toplantılar yapılır, bu toplantılarda soh-
betler edilir, zikir yapılır, ilâhiler söylenir. Bu ilâhiler
